Afbeeldingen
Biografie
Jan Henderikse 1937
Samen met Armando, Jan Schoonhoven en Henk Peeters vormde Henderikse in 1960 de Nederlandse Nul-beweging.
Van deze groep is Jan Henderikse degene die met industriële producten, uitgesproken afval en weggegooide materialen werkte en deze gebruikte tot het maken van assemblages.
Hij is niet de man van de theorie van de Nul, maar van het doen en het maken; Henderikse zag zichzelf als de kunstenaar met het laagste
‘Nul-gehalte’.
Minimalisme
Centraal in het werk van de groep Nul-kunstenaars stond de nadruk op het onpersoonlijke in de kunst, het objectieve.
Daartoe hoorde het vermijden van een persoonlijk handschrift en het zoeken naar maakprocedures die een uitwendige regelmaat en orde bezaten, vergelijkbaar met het productieproces binnen de fabrieken en bedrijven.
Dit kwam tot uiting in het gebruik van, voor de kunst van dat moment, zeer ongebruikelijke materialen als centen en kurken, watten en veren , karton en bouten en prikkeldraad
Henderikse werd geschoold aan de Vrije Academie in Den Haag, maar verliet Nederland al eind jaren vijftig. Henderikse woonde en werkte achtereenvolgens in Keulen, Düsseldorf, op Curaçao en in New York.
Werken met afval, kurken, watten, veren, etc:
Zijn werk was niet zo mooi en wit als dat van de andere leden, en ook zijn voorkeur voor afval ,oude kurken, lege verpakkingen en ‘rejects’ afgekeurde foto’s uit laboratoria, reclameposters e.d. maakte dat zijn werk eerder aansluiting vond bij het Franse Nouveau Réalisme van Arman en Daniel Spoerri.
Serialiteit , uitgave van werken in veelvoud, met name in de vorm van multiples en herhaling, het repeteren van vormen binnen een werk, zijn overigens wel kenmerken van zijn werk die als typerend voor de Nul-beweging gezien kunnen worden.
Tegenwoordig werkt en woont hij in New York en Antwerpen.